over mijn voorwaarden
Nee, bij mij geen kleine lettertjes. Geen “artikel 12, lid A, sub C”. Geen ellenlange teksten en juridisch dichtgetimmerde bladiebla. Mijn algemene voorwaarden zijn niets meer –maar zéker ook niets minder!- dan mijn beschrijving van de voorwaarden op basis waarvan ík het lekkerste werk. Waarop ik het beste tot mijn recht kom. Waarop ik straal & stuiter. Want daar heb jij dan weer recht op; mijn állerbeste zelf! So… here we go:
Je betaalt op tijd. Zo simpel. Waarom? Djeezus f*ck, in de allereerste (en tweede, en derde) plaats omdat mij dat de meest logische zaak van de wereld lijkt. Maar als je dan toch nog wat overtuiging nodig hebt:
- Dénken dat je niet voldoende geld hebt, dat je andere prioriteiten met je geld hebt, dat je best had wíllen betalen maar ja, nu eenmaal plotselinge tegenvallers te verstouwen hebt gekregen: het zegt allemaal iets over jou. Als jij écht besluit in jezelf te willen investeren, heb je het geld ervoor. Zo simpel werkt het. Heb je het geld niet? Dan heb je direct weer een héle mooie spiegel te pakken! Want wat zegt het over jou? Dat het je (nu nog) niet lukt om jezelf zo waardevol te vinden dat je je kunt permitteren wat daarvoor nodig is? Wat houdt je tegen? Waar ben je bang voor? Welke conclusies heb jij getrokken? Welke vragen kan je daarover stellen? En hoe ga jij de ruimte pakken waarin je kunt kiezen wat je wil kiezen?
- Ik weet dat het zo werkt, omdat ik ook tijden van ernstige schaarste (en de bijbehorende klote-gevolgen) heb gekend. En toch heb ik al die jaren in mezelf, mijn leven en mijn bedrijf kunnen investeren. En als het niet kon, zorgde ik dat het kon. En dus kun jij het ook. Je hoeft het alleen maar ten diepste te willen en er onvoorwaardelijk voor te kiezen. En alle shit op te ruimen die jou er nu nog in tegenhoudt.
- Met jouw geld maak je het mij mogelijk heel goed voor mijzelf (en mijn bijzondere gezin) te zorgen. Met jouw geld maak je het mij mogelijk mijzelf en wat ik via Im-perfection in de wereld zet (wich is kinda the same thing ;-)) te blijven ontwikkelen. En daar heb jij dus rechtstreeks baat bij.
- Sterker nog: daar hebben ál die mensen die na jou volgen baat bij. En dus gun je hen met jouw geld óók zo’n jaloersmakend geweldig leven. Mede mogelijk gemaakt door… jou!
- Met jouw geld betaal ik mijn rekeningen. Daar voed ik bedrijven, mensen en gezinnen mee. Daarmee kunnen zij hún leven weer een beetje (of liever nog; heel veel) mooier maken. En daar heeft de wereld dan weer baat bij. Want hoe meer mensen de spong durven wagen in hun échte en geweldige zelf te stappen, hoe groter ons collectief geluk.
- Je had me ook kunnen laten weten dat je me niet (op tijd) kon betalen. Je had me een voorstel kunnen doen op basis van wat er wél kon. Ik had met je mee kunnen denken over hoe je voor jezelf het geld had kunnen creëren dat je nodig had. Kortom; pak je verantwoordelijkheid en maak het niet zo hyper-ingewikkeld. Dan neem ik de mijne: jou súperveel waarde leveren!
- Met (op tijd) betalen voor de dienst die je van me af komt nemen, committeer je jezelf. This is how it works: hoe meer je in jezelf investeert (en hoeveel voor jou veel is, kun jij alleen maar weten), hoe groter het commitment om er álles uit te halen wat erin zit! Hoe meer energie (wat geld in de basis gewoon is, liefdevolle energie) jij in jou investeert, hoe meer van die liefdevolle energie er weer naar je terug zal stromen. Als jij geen waarde hecht aan betalen voor de waarde die ik je bied, hoeveel waarde hecht jij dan precies aan jezelf? En dat brengt me bij mijn volgende voorwaarden:
Afspraken die binnen een week voor aanvang zijn afgezegd breng ik volledig in rekening. Natuurlijk kunnen er échte overmachtsituaties spelen, in dat geval overleggen we samen wat redelijk is. Maar nee: “ik heb koudwatervrees” (en alle redenen die daar naar terug te voeren zijn), zijn GEEN overmacht. Voor afspraken die meer dan een week van te voren zijn afgezegd geldt dat ik alleen de reeds gemaakte kosten in rekening breng (denk bijvoorbeeld aan de kosten voor een locatie).
Ik werk UITSLUITEND met klanten die bereid zijn in hun spiegels te kijken en ál het werk te doen wat ze te doen hebben om een f*cking geweldig leven te leiden. Dat betekent dat je wél mag balen, twijfelen, doodsangsten mag uitstaan, mag huilen, schreeuwen, boos zijn en vechten. Maar ook dat je je daardoor níet laat weerhouden om door te gaan. Dat je je niet gedraagt als slachtoffer en mij –maar vooral; jezelf- om de tuin probeert te leiden met “ja, maar” en aanverwante artikelen. Én dat je lief bent voor jezelf. Je bent een leerling van het leven, van jezelf, dus plat op je bek gaan gaat gebeuren… erom lachen, je kroontje rechtzetten en weer opstaan is de enige remedie. Twijfel je nog (en heb je nog altijd de behoefte jouw twijfel serieus te nemen, terwijl jouw gevoel al láng weet dat jouw hoofd niet zo moeilijk moet doen)? NIET doen dan. As simple as that. If it’s not a hell yes, it’s a no. En ik bedank vriendelijk voor maybe’s.
Ik ga niet in discussie met jouw overtuigingen. Ik wil ze met liefde sámen met jou bediscussiëren, om jou te helpen ze in twijfel te trekken, maar als jij ze aanneemt voor waarheid en vanuit die heilige overtuiging mij in twijfel trekt, dan ben je niet mijn klant. Of ontsla ik je als klant. Als je echter bereid bent om mij te zien als spiegel en jezelf als leerling van het leven, dan zeg ik: jaaaaaa, that’s my girl or boy!
En oh ja, over mij dan maar meteen: ik ben best wel een kutwijf. Ik vloek. En zeg dingen als fuck (online meestal nog met een keurig sterretje op de plaats van de u, maar in het echt hoor je daar dus niks van). Ben stronteigenwijs. Ik weet wanneer ik gelijk heb, en ben niet bang daarvoor te gaan staan. Ik confronteer je zo vaak en stevig als ik nodig vind. Het interesseert me niets wat jij van me vindt. Weet je? Elk oordeel dat je kiest te houden over mij, bedekt alleen maar jouw eigen potentie. Jouw keuze. Not my problem. En oh ja; ik ben ont-zet-tend liefdevol (wat mijn klanten-so-far over het algemeen als nog véél lastiger ervaren dan al het andere dat er nog meer over mij te zeggen valt ;-)). Nee, ik ben niet altijd aardig. Wel lief. Het verschil? Het is mijn ervaring én stellige overtuiging dat de meest confronterende aanpak het beste werkt. Rauw. Schurend. Ja, soms zelfs pijnlijk. Maar het enige dat écht werkt. En hoe liefdevol zou het zijn als ik jou het enige dat écht werkt zou onthouden? Ik lach er trouwens wél altijd heel lief bij… en zodra je voorbij de verwarring bent van hoe zo’n intens liefhebbend creature als ik zó in jouw pijn kan wroeten, gaan er magische dingen gebeuren. Trust me.
Ik doe niet aan marketing-trucjes. Ja, ik doe er alles aan om zichtbaar en present te zijn. Om mijn ideale klanten aan te trekken, whoever they appear to be. En daar verdien ik ook nog eens geld mee (want dat blijkt dus gewoon verdomd handig en leuk te zijn). Maar… ik leef (en daarmee; werk, als je per se dat woord wil gebruiken) vanuit wie ik ben. Om mijn missie te kunnen leven en ademen: mensen de kans te geven te ervaren wat ik ervaar. Om de verandering te zíjn die ik in de wereld wil zien. Dat betekent dat ik de marketing-goeroes van deze wereld straal negeer als hun adviezen niet bij mij passen (en dus; dat jij je door ellenlange chaotische teksten heen moet worstelen. Flexibel genoeg moet zijn om samen met mij van de hak op de tak te springen. Dat ik iets gratis weggeef om iedereen de kans te geven de codes van het leven te kraken. Dat als ik zég dat je maar een week hebt om je in te schrijven, dat ook zo is, en niet omdat de goeroes zeiden dat schaarste-denken zo lekker verkoopt. Dat ik er regelmatig Engelse woorden en zinnen tussendoor fiets. Want dat bekt zo lekker. Dat…). Geld verdienen, klanten aantrekken, is niet het doel; het is een min of meer toevallig (en súpertof) bij-effect van zijn wie ik ben. Aan de andere kant: ik HOU wel van klanten! Van jou. Want jullie dragen bij aan tot mijn recht komen. Aan stuiterig gelukkig zijn. Aan mijn briljantste ongecensureerde zelf te zijn. Aan súperveel waarde te leveren aan íedereen die op precies díe waarde zat te wachten. Aan de wereld nog héél veel mooier maken.
Zo. Congrats. You have made it! En nu? Als de donder contact opnemen als je dat nog steeds wil. Als de donder iets anders gaan doen als dat niet zo is. Inderdaad; zo simpel… 😉
Liefs,
Jouke.