Geloof jij in sterren? Rare vraag wellicht, maar ik meen ‘m serieus… geloof jij in sterren? Ik ga er voor het gemak maar even vanuit dat dat zo is, simpelweg omdat ik nog nooit iemand ontmoet heb die níet in sterren gelooft. Ik moet ineens denken aan mijn oudste zoon, die er plezier in schept met enige regelmaat te beweren dat giraffen niet bestaan (om je vervolgens als de briljant acteur die hij is met een mengeling van ongeloof, medelijden en amusement net zo lang doordringend aan te blijven kijken tot je écht gaat twijfelen aan het bestaan van giraffen), maar dat terzijde. Ik neem namelijk ook aan dat jij wel gelooft in giraffen. Dus terug naar de sterren, en de aanname dat je gelooft dat ze bestaan. Wist je dat de ster die jij nu (nah ja, misschien niet nu… want hoe groot is de kans dat je dit blog buiten in het donker aan het lezen bent, de hemel helder genoeg is om sterren te kunnen zien én je in staat bent om gelijktijdig te lezen en naar de lucht te kijken?) waarneemt, eigenlijk honderden jaren geleden bestaan heeft? Je neemt de ster niet waar zoals ‘ie NU is, maar zoals ‘ie honderden –zo niet duizenden- jaren geleden was. De kans is zelfs aanwezig dat je een ster waarneemt die er as we speak niet eens meer is. Ze staan namelijk nogal een kolere-eind weg, die dingen. En het licht dat ze afgeven heeft nu eenmaal lichtjaren nodig om ons netvlies te bereiken. Tot zover vertel ik je volgens mij helemaal niks nieuws. Niks schokkends. Niks geks. En niets wat je niet van me aan wil nemen.
Wonderlijk genoeg beland ik vervolgens wél met mensen in discussie als ik stel dat ‘de realiteit’ (ja, tussen aanhalingstekens. Ik leg je zo uit waarom) hetzelfde werkt als sterren. De realiteit die jij nu waarneemt, is namelijk het verleden. En ‘leven in het nu’ is dus onmogelijk als je dat probeert te doen op basis van de door jou waargenomen realiteit (sorry voor deze deceptie ;-)). Wat is namelijk realiteit (komen we daarna wel terug op die sterren)? Dat is uhm… niks. DE realiteit bestaat namelijk niet. Niet in de zin van ‘een vaststaand gegeven’ althans. In de zin van ‘de waarheid’. Of ‘feiten’. Realiteit… is slechts een interpretatie. Een interpretatie van trillingen. Niet meer, niet minder. ALLES is trilling. Vibratie. Energie. Meer dan dat is het niet. Dat wij de ene vibratie waarnemen als een cavia en de andere als een kamerplant, is een kwestie van ons vermogen tot interpretatie. En ja: we interpreteren dus ook wel eens iets als een giraf. Wat niet wil zeggen dat ze echt bestaan…
Ja, ik weet dat ik tegen nogal wat heilige huisjes aanschop met deze visie. En vanzelfsprekend ben ik de laatste om ook er ook maar íets van te vinden als jij ervoor wil blijven kiezen ‘realistisch te zijn’ en ‘de realiteit’ te blijven zien als een vaststaand gegeven. Als ‘het is wat het is’. Als ‘de buitenwereld’. Als iets wat iedereen op dezelfde manier waarneemt. En als iets ‘waar je het nou eenmaal mee te doen hebt’, dat ook. Ik denk dan alleen dat je NU moet ophouden met lezen, that’s all I’m saying. Ben je echter net als ik een fan van happiness, groei, expansie, vrijheid en creatie? Ga er dan even lekker voor zitten.
ALLES is trilling. Vibratie. Energie. En wij? Wij zijn een soort wandelend (en ietwat gemankeerd) vertalingsstationnetje. Wij vinden het nodig iets te máken van die trilling. En dus zetten we die trilling om in zintuigelijke informatie. Zien, horen, ruiken, proeven, tasten: het is de eerste omzetting van trilling in interpretaties. En dan zijn we er nog niet: die zintuiglijke informatie zetten we dan weer door naar onze hersenen. En als er íemand goed is in interpretaties… wauw!! Dat wat jij realiteit noemt, produceer je dus zelf. In je eigen hoofd. Op basis van wat dat hoofd al wist. Want dat is hoe onze hersenen werken: ALLE informatie die er via de zintuigen binnenkomt, wordt vergeleken met wat we al weten. Op basis van eerdere ervaringen. Van wat ons geleerd is. Van wat we van anderen opgepikt hebben. Van de informatie die we in ons DNA van onze ouders hebben meegekregen (en zij weer van hun ouders, and so on, and so on). Van eerdere levens zelfs, als je daar wat mee kunt. En da’s nog niet alles; we zetten niet álle trilling om in zintuiglijke informatie en interpretaties… we pikken er alleen díe trillingen uit die passen bij wie we toch al zijn en waar we al mee bezig waren. Dat is een grappig systeempje (het RAS (Reticular Activating System)) wat ervoor zorgt dat je slechts zo’n 0,00054% van de informatie bewust waarneemt, de rest vindt allemaal op de achtergrond plaats of gaat zelfs straal aan ons voorbij. En jij denkt nog steeds dat jij het totale overzicht hebt en DE realiteit waarneemt?! Misschien zit er as we speak wel een giraf naast je op de bank… wie zal het zeggen?
Het omzetten van trilling in zintuiglijke informatie, het binnenhalen van die informatie én het interpreteren van die informatie, kost tijd. En tegen de tijd dat jij dus besloten hebt wat de realiteit is, bestaat die so called realiteit al niet eens meer. Old news. Oude koeien. Voltooid verleden tijd. En daar komen de sterren dan eindelijk weer om de hoek kijken: als je wél van me wil aannemen dat je sterren waarneemt zoals ze honderden jaren geleden waren… wil je dan ook van me aannemen dat jouw ‘nu’ eigenlijk helemaal niet het nu weerspiegelt, maar iets wat al geweest is? Dat ook het waarnemen en processen van trilling tijd kost? Net als het licht dat van een ster onze ogen binnenvalt? Dat je dus continu achter ‘de feiten’ aanhobbelt? Én dat DE realiteit niet bestaat, slechts jouw interpretatie daarvan? We don’t see things the way THEY are… we see them the way WE are. En dus… zie je vooral jezelf. Jouw eigen, unieke en complexe mix van overtuigingen. In alles en iedereen. Wil je jouw realiteit veranderen? Dan is het dus héél eenvoudig: dan heb je jezelf te veranderen! Jouw overtuigingen. En daarmee: jouw energie, jouw vibratie, jouw trilling, jouw frequentie.
Het Universum reageert namelijk niet op wat je zégt (of denkt, for that matter) te willen. Ook niet op moodboards, affirmaties, visualisaties, intenties, wensen of gebeden trouwens. Niet zonder dat je EERST jouw energie verandert, althans. Je creëert altijd meer van wat je nu al bent. En het Universum reageert op jouw energie. Jouw vibratie. Jouw trilling. Jouw frequentie. Wat jij NU waarneemt, is wat jij tot nu toe al gecreëerd hebt. Wat je ziet is jouw (interpretatie van jouw) creatie, niet jouw bewustzijn. Jij BENT bewustzijn, niet het plaatje dat je nu ziet. En jouw bewustzijn heeft het in zich dat plaatje te veranderen. Hecht je waarde aan wat ‘de realiteit’ is? Dan reageert het Universum daarop door je meer te brengen van dat én kun je niets anders zien dat dat, daar zorgen jouw RAS en jouw interpretaties wel voor. En dus ben je letterlijk constant het verleden aan het her-creëren. Je stemt je vibratie af op wat geweest is (dat wat jij realiteit noemt, maar wat dus eigenlijk slechts een weerspiegeling van jouw trillingsfrequentie tot een milliseconde geleden is) en creëert daarmee meer van hetzelfde.
In de kwantumfysica is dit hoe er naar ‘realiteit’ gekeken wordt:
1. Het begint met jouw vraag, verwachting, overtuiging, vibratie: wie je bent, dus
2. Daar komt een reactie op
3. Jij interpreteert die feedback
4. Afhankelijk van die interpretatie, hang je er een beleving aan. En het proces begint weer bij 1…
Bevalt jouw realiteit je niet? Het probleem is niet dat het Universum niet bereid is je te brengen waar je naar verlangt, het probleem is dat jij zélf dingen creëert die je niet wil. Én dat je niet ziet dat de door jou gewenste realiteit er al lang is. Door te doen alsof jouw realiteit het nu (en; de enige waarheid) is, creëer je meer van die realiteit. Want je creëert jouw volgende nu op basis van de energie van dit zogenaamde nu. Dit nu creëert het volgende nu. En aangezien dit nu eigenlijk al niet meer nu is, is het volgende nu al gecreëerd. En op het moment dat je dat waarneemt (en er ook nog eens betekenis aan geeft op basis van een behoorlijk beperkt systeem), is ook dat alweer voorbij. See what you did there? En voel je wat the way out of it is? DE realiteit… is een spiegel van wie je was toen je begon met interpreteren. Wat er verschijnt, is ALTIJD een weerspiegeling van jouw huidige overtuigingen. Wordt in het nu iemand anders –een andere energie, met andere overtuigingen- en jouw interpretatie zal je een andere realiteit weerspiegelen. Je kunt een spiegel immers niet naar je laten lachen voor je dat zelf doet. En de spiegel veranderen is onmogelijk. Jezélf veranderen gelukkig niet.
Stop dus met zoveel waarde hechten aan omstandigheden en de realiteit, en start met waarde hechten aan jouw energie. Alles waar je naar verlangt, is er al lang. Het was slechts jouw vibratie -en daarmee samenhangende interpretatie- waardoor het je tot nog toe niet opgevallen is. Stel de juiste vragen, en realiteit B blijkt net zo dicht bij jouw huidige realiteit te zijn als realiteit K en realiteit Z. Het enige, écht het enige, dat je hoeft te doen… is een shift in jouw vibratie te maken en zorgen dat je focus komt te liggen op de door jou gewenste realiteit! En zo af en toe met een kleine glimlach naar de sterren te kijken natuurlijk, je ondertussen tóch afvragend of giraffen eigenlijk echt bestaan… thanks kiddo.
Liefs,
Jouke.